Καλόγερος θέλω να γενώ κάτω
στον Αι Αντώνη
Μα δεν μ’ αφήνει ο διάβολος
πού ‘χω στο παντελόνι
Μη με θωρείς μικιό μικιό
σαν το σκατζοχοιράκι
Εγώ ‘μαι που τη φίλησα
την κοπελιά στο ρυάκι.
Ό,τι χαρά ‘χει ο κότσυφας
όταν θα μπει στα αμπέλι
Τόση χαρά ‘χει κι η κοπελιά,
όταν θα δει κοπέλι
Το ρίφι τση γειτόνισσας
Μου τρώει το σπαρμένο
Και τση το πιάνω κάθε αργά
και δεν την καταγγέλνω
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
